Maksat muhabbet olsun ...

teraspy Çevrimdışı

teraspy 

TFC Team
26 Kas 2018
22,471
65
Eee enişte olmak kolay değil öyle ama önce kafa uyması lazım birde saygı tabii bende,de enişte var ama biraz hani derler ya büyük burunlu diye işte öyle şukadar diyeyim tayyip ayarında öz enişte dinci değil ama kimseyi sallamaz bildiğinden şaşmaz karunlardan diyeyim okadar :fiskos :ok
Sevgili osmanke ben kırk kralla barışık biriyim,olayları burada anlatmayayım şimdi :) Ama neleri var,gözümle gördüm ,kulağımla duydum ohoooo :kiskis
 
O Çevrimdışı

Ocico 

Aktif Üye
24 Ağu 2021
159
Mesajları okuyunca, 2004 yılına geri döndüm...

O zaman 32 yaşındayım ve çok çok sevdiğim her derdimi sırrımı paylaştığım her konuda akıl danıştığım bir doktor arkadaşım vardı, biz onunla 1989 senesinde tanışmıştık. İç hastalıkları uzmanıydı kendisi, tıbbi konularda çok şey öğrenmiştim ve bilgi edinmiştim ondan.

Mayıs 2004 gibi arıyorum, telefonlarıma çıkmıyor, evinden ararım yok diyorlar, iş yerinden ararım grip geçiriyor diyor sekreteri, ama bir sıkıntı olduğunu anlaşmıştım, en sonunda konuşmayı başardım ve 8 Temmuz 2004 günü muayenehanesine gittim. Onun ve benim yüz yüze olan son konuşmamız oldu bu...

Bana baktı ve bir şey söyleyeceğini ancak üzülmemem gerektiğini belirtti, ters bir durumun olduğunu anlamıştım. :(

Bana aynen şunları söyledi ; ''Pankreas kanseriyim, teşhisi kendim koydum, metastaz yapmış beyine ve karaciğere sıçramış, muhtemelen 6 aylık ömrüm kaldı ve kasım ayı gibi ölmüş olacağım, bu son görüşmemiz olabilir tedavi görüyorum ama umut yok, hakkını helal et...''

Bu sözleri duyunca kendimi kaybettim, resmen allak bullak oldum ve ağlamaya başladım, o da ağlamamak için kendini zor tuttu. Oradan nasıl çıktım, eve nasıl geldim bilemiyorum, üzüntüden hasta oldum, yemeden içmeden kesildim ve 3 ay içinde 12 kilo zayıfladım. 76 kilodan 64 kiloya düştüm ve hastanelik oldum, hastanede bir kaç gün yattım,bir sürü tektik ve endoskopi yapıldı (Gastroskopi) ailem de çok üzülmüşlerdi. Doktorlar aşırı üzüntü ve stresten vücudumun iflasa doğru gittiğini ve devam etmesi halinde bağışıklık sistemimin çökeceğini içinden çıkılamaz durumlarla karşılaşabileceğimi söylediler.

Canım arkadaşımın dediği oldu ve 30 Kasım 2004 tarihinde vefat etti, ailem cenazeye katılmama izin vermedi, çok istedim ama gidecek ne gücüm vardı ne de sağlığım elveriyordu, onu hiç unutmadım, çok ama çok iyi bir insandı, gerçek bir dosttu...

Mezarına da hiç gidemedim gidemiyorum,kaldıramıyorum çünkü, sadece okuyorum,yolluyorum.Allah kabul etsin, eminim bir gün tekrar buluşacağız...

19 yıl oldu seneye 20 yıl olacak, beraber çekildiğimiz fotoğraflar anı olarak kaldı,2004 yılından sonra hiç bir şey eskisi gibi değil benim için...

Tüm ölmüşlerimize Allah'tan rahmetler diyorum, mekanları cennet olsun, geride kalanlara sabır ve sağlıklı uzun ömürler dilerim.

Kalın sağlıcakla...
 
T Çevrimdışı

TC Yıldırım

Kayıtsız / Doğrulanmamış
Mesajları okuyunca, 2004 yılına geri döndüm...

O zaman 32 yaşındayım ve çok çok sevdiğim her derdimi sırrımı paylaştığım her konuda akıl danıştığım bir doktor arkadaşım vardı, biz onunla 1989 senesinde tanışmıştık. İç hastalıkları uzmanıydı kendisi, tıbbi konularda çok şey öğrenmiştim ve bilgi edinmiştim ondan.

Mayıs 2004 gibi arıyorum, telefonlarıma çıkmıyor, evinden ararım yok diyorlar, iş yerinden ararım grip geçiriyor diyor sekreteri, ama bir sıkıntı olduğunu anlaşmıştım, en sonunda konuşmayı başardım ve 8 Temmuz 2004 günü muayenehanesine gittim. Onun ve benim yüz yüze olan son konuşmamız oldu bu...

Bana baktı ve bir şey söyleyeceğini ancak üzülmemem gerektiğini belirtti, ters bir durumun olduğunu anlamıştım. :(

Bana aynen şunları söyledi ; ''Pankreas kanseriyim, teşhisi kendim koydum, metastaz yapmış beyine ve karaciğere sıçramış, muhtemelen 6 aylık ömrüm kaldı ve kasım ayı gibi ölmüş olacağım, bu son görüşmemiz olabilir tedavi görüyorum ama umut yok, hakkını helal et...''

Bu sözleri duyunca kendimi kaybettim, resmen allak bullak oldum ve ağlamaya başladım, o da ağlamamak için kendini zor tuttu. Oradan nasıl çıktım, eve nasıl geldim bilemiyorum, üzüntüden hasta oldum, yemeden içmeden kesildim ve 3 ay içinde 12 kilo zayıfladım. 76 kilodan 64 kiloya düştüm ve hastanelik oldum, hastanede bir kaç gün yattım,bir sürü tektik ve endoskopi yapıldı (Gastroskopi) ailem de çok üzülmüşlerdi. Doktorlar aşırı üzüntü ve stresten vücudumun iflasa doğru gittiğini ve devam etmesi halinde bağışıklık sistemimin çökeceğini içinden çıkılamaz durumlarla karşılaşabileceğimi söylediler.

Canım arkadaşımın dediği oldu ve 30 Kasım 2004 tarihinde vefat etti, ailem cenazeye katılmama izin vermedi, çok istedim ama gidecek ne gücüm vardı ne de sağlığım elveriyordu, onu hiç unutmadım, çok ama çok iyi bir insandı, gerçek bir dosttu...

Mezarına da hiç gidemedim gidemiyorum,kaldıramıyorum çünkü, sadece okuyorum,yolluyorum.Allah kabul etsin, eminim bir gün tekrar buluşacağız...

19 yıl oldu seneye 20 yıl olacak, beraber çekildiğimiz fotoğraflar anı olarak kaldı,2004 yılından sonra hiç bir şey eskisi gibi değil benim için...

Tüm ölmüşlerimize Allah'tan rahmetler diyorum, mekanları cennet olsun, geride kalanlara sabır ve sağlıklı uzun ömürler dilerim.

Kalın sağlıcakla...
Başınız sağolsun hocam
 
teraspy Çevrimdışı

teraspy 

TFC Team
26 Kas 2018
22,471
65
Mesajları okuyunca, 2004 yılına geri döndüm...

O zaman 32 yaşındayım ve çok çok sevdiğim her derdimi sırrımı paylaştığım her konuda akıl danıştığım bir doktor arkadaşım vardı, biz onunla 1989 senesinde tanışmıştık. İç hastalıkları uzmanıydı kendisi, tıbbi konularda çok şey öğrenmiştim ve bilgi edinmiştim ondan.

Mayıs 2004 gibi arıyorum, telefonlarıma çıkmıyor, evinden ararım yok diyorlar, iş yerinden ararım grip geçiriyor diyor sekreteri, ama bir sıkıntı olduğunu anlaşmıştım, en sonunda konuşmayı başardım ve 8 Temmuz 2004 günü muayenehanesine gittim. Onun ve benim yüz yüze olan son konuşmamız oldu bu...

Bana baktı ve bir şey söyleyeceğini ancak üzülmemem gerektiğini belirtti, ters bir durumun olduğunu anlamıştım. :(

Bana aynen şunları söyledi ; ''Pankreas kanseriyim, teşhisi kendim koydum, metastaz yapmış beyine ve karaciğere sıçramış, muhtemelen 6 aylık ömrüm kaldı ve kasım ayı gibi ölmüş olacağım, bu son görüşmemiz olabilir tedavi görüyorum ama umut yok, hakkını helal et...''

Bu sözleri duyunca kendimi kaybettim, resmen allak bullak oldum ve ağlamaya başladım, o da ağlamamak için kendini zor tuttu. Oradan nasıl çıktım, eve nasıl geldim bilemiyorum, üzüntüden hasta oldum, yemeden içmeden kesildim ve 3 ay içinde 12 kilo zayıfladım. 76 kilodan 64 kiloya düştüm ve hastanelik oldum, hastanede bir kaç gün yattım,bir sürü tektik ve endoskopi yapıldı (Gastroskopi) ailem de çok üzülmüşlerdi. Doktorlar aşırı üzüntü ve stresten vücudumun iflasa doğru gittiğini ve devam etmesi halinde bağışıklık sistemimin çökeceğini içinden çıkılamaz durumlarla karşılaşabileceğimi söylediler.

Canım arkadaşımın dediği oldu ve 30 Kasım 2004 tarihinde vefat etti, ailem cenazeye katılmama izin vermedi, çok istedim ama gidecek ne gücüm vardı ne de sağlığım elveriyordu, onu hiç unutmadım, çok ama çok iyi bir insandı, gerçek bir dosttu...

Mezarına da hiç gidemedim gidemiyorum,kaldıramıyorum çünkü, sadece okuyorum,yolluyorum.Allah kabul etsin, eminim bir gün tekrar buluşacağız...

19 yıl oldu seneye 20 yıl olacak, beraber çekildiğimiz fotoğraflar anı olarak kaldı,2004 yılından sonra hiç bir şey eskisi gibi değil benim için...

Tüm ölmüşlerimize Allah'tan rahmetler diyorum, mekanları cennet olsun, geride kalanlara sabır ve sağlıklı uzun ömürler dilerim.

Kalın sağlıcakla...
Başın sağ olsun sevgili Ocico, amin. Bu durumlarla ilgili çok anım var maalesef üzücü anılar hepsi,en çok kızdığım da teselli için söylenen "hayat devam ediyor" lafıdır,aslında kızmak demeyelim diyeceğim ama diyemiyorum.
 
O Çevrimdışı

Ocico 

Aktif Üye
24 Ağu 2021
159
Başınız sağolsun hocam
Allah razı olsun hocam, dostlar sağ olsun...

Başın sağ olsun sevgili Ocico, amin. Bu durumlarla ilgili çok anım var maalesef üzücü anılar hepsi,en çok kızdığım da teselli için söylenen "hayat devam ediyor" lafıdır,aslında kızmak demeyelim diyeceğim ama diyemiyorum.
Teşekkürler üstad, dostlar sağ olsun... Evet, hayat devam ediyor ama nasıl ediyor, ateş düştüğü yeri yakıyor, ölen öldüğü ile kalıyor da geride kalanlar ne oluyor, herkesin derdi kendini yakıyor...
 
osmanke Çevrimdışı

osmanke 

Süper Üye
13 Tem 2021
3,049
60
Mesajları okuyunca, 2004 yılına geri döndüm...

O zaman 32 yaşındayım ve çok çok sevdiğim her derdimi sırrımı paylaştığım her konuda akıl danıştığım bir doktor arkadaşım vardı, biz onunla 1989 senesinde tanışmıştık. İç hastalıkları uzmanıydı kendisi, tıbbi konularda çok şey öğrenmiştim ve bilgi edinmiştim ondan.

Mayıs 2004 gibi arıyorum, telefonlarıma çıkmıyor, evinden ararım yok diyorlar, iş yerinden ararım grip geçiriyor diyor sekreteri, ama bir sıkıntı olduğunu anlaşmıştım, en sonunda konuşmayı başardım ve 8 Temmuz 2004 günü muayenehanesine gittim. Onun ve benim yüz yüze olan son konuşmamız oldu bu...

Bana baktı ve bir şey söyleyeceğini ancak üzülmemem gerektiğini belirtti, ters bir durumun olduğunu anlamıştım. :(

Bana aynen şunları söyledi ; ''Pankreas kanseriyim, teşhisi kendim koydum, metastaz yapmış beyine ve karaciğere sıçramış, muhtemelen 6 aylık ömrüm kaldı ve kasım ayı gibi ölmüş olacağım, bu son görüşmemiz olabilir tedavi görüyorum ama umut yok, hakkını helal et...''

Bu sözleri duyunca kendimi kaybettim, resmen allak bullak oldum ve ağlamaya başladım, o da ağlamamak için kendini zor tuttu. Oradan nasıl çıktım, eve nasıl geldim bilemiyorum, üzüntüden hasta oldum, yemeden içmeden kesildim ve 3 ay içinde 12 kilo zayıfladım. 76 kilodan 64 kiloya düştüm ve hastanelik oldum, hastanede bir kaç gün yattım,bir sürü tektik ve endoskopi yapıldı (Gastroskopi) ailem de çok üzülmüşlerdi. Doktorlar aşırı üzüntü ve stresten vücudumun iflasa doğru gittiğini ve devam etmesi halinde bağışıklık sistemimin çökeceğini içinden çıkılamaz durumlarla karşılaşabileceğimi söylediler.

Canım arkadaşımın dediği oldu ve 30 Kasım 2004 tarihinde vefat etti, ailem cenazeye katılmama izin vermedi, çok istedim ama gidecek ne gücüm vardı ne de sağlığım elveriyordu, onu hiç unutmadım, çok ama çok iyi bir insandı, gerçek bir dosttu...

Mezarına da hiç gidemedim gidemiyorum,kaldıramıyorum çünkü, sadece okuyorum,yolluyorum.Allah kabul etsin, eminim bir gün tekrar buluşacağız...

19 yıl oldu seneye 20 yıl olacak, beraber çekildiğimiz fotoğraflar anı olarak kaldı,2004 yılından sonra hiç bir şey eskisi gibi değil benim için...

Tüm ölmüşlerimize Allah'tan rahmetler diyorum, mekanları cennet olsun, geride kalanlara sabır ve sağlıklı uzun ömürler dilerim.

Kalın sağlıcakla...
Allah rahmet eylesin rabbim merhametiyle muamele eylesin inşallah sevgili ocico bir evet bir dostunu,arkadaşını can yoldaşını çok sevebilirsin ancak bu kadar üzüntü iyi değil isyana girer allah korusun rabbimizi gücendirebilirsin sen benim yarattığım kulumu benden dahamı çok seviyorsunki bu kadar üzülüyorsun şimdi ben sana bir dert vereyimde gör bakalım diyebilir sen bunun farkına varamassın ama allah korusun diyelim ben alim değilim fetfa,da vermiyorum ama bu kadarının doğru olmadığına inanıyorum .
 
O Çevrimdışı

Ocico 

Aktif Üye
24 Ağu 2021
159
Allah rahmet eylesin rabbim merhametiyle muamele eylesin inşallah sevgili ocico bir evet bir dostunu,arkadaşını can yoldaşını çok sevebilirsin ancak bu kadar üzüntü iyi değil isyana girer allah korusun rabbimizi gücendirebilirsin sen benim yarattığım kulumu benden dahamı çok seviyorsunki bu kadar üzülüyorsun şimdi ben sana bir dert vereyimde gör bakalım diyebilir sen bunun farkına varamassın ama allah korusun diyelim ben alim değilim fetfa,da vermiyorum ama bu kadarının doğru olmadığına inanıyorum .
Evet Osmanke abim haklısın, ailem de bana çok kızdı sonradan bu kadar üzülüp hastanelik olduğum için ama yaşanacakmış demek ki, belki bunda da bir hayır vardır, şimdi ki yaşım da olsaydım o zaman, daha olgun davranırdım diye düşünüyorum...
 
osmanke Çevrimdışı

osmanke 

Süper Üye
13 Tem 2021
3,049
60
344790244_1967739946910945_6045414513402391500_n4a3cab8c7303b9ee.jpg
 
teraspy Çevrimdışı

teraspy 

TFC Team
26 Kas 2018
22,471
65
Allah razı olsun hocam, dostlar sağ olsun...


Teşekkürler üstad, dostlar sağ olsun... Evet, hayat devam ediyor ama nasıl ediyor, ateş düştüğü yeri yakıyor, ölen öldüğü ile kalıyor da geride kalanlar ne oluyor, herkesin derdi kendini yakıyor...
İşte benim de demek istediğim bu, evet devam ediyor, edecek ama gel de bana anlat bunu.Geçenlerde bir arkadaşın hanımı vefat etmişti,evde tüm perdeler çekik ,adam karalıkta oturuyor( bir işi için beni çağırmıştı) "ya bu ne ,aç şu perdeleri ışık girsin ,güneş girsin" dedim, bana "alo sen hayat devam ediyor demeyecekmisin" dedi, ben de "bana ne,senin hayatın ister devam eder istemezsen etmez, etmesini istiyorsan perdelerini açar yarasa gibi yaşamazsın" dedim,önce kızdı bakışından anladım,sonra kalktı perde ve camları açtı.Anladım ki o evde yaşayamayacak belli, ona "istersen yengenin sağlam eşyalarını...." diyerek akıl verdim, şimdi kendisi evi eşyalı kiraya verip kendi de 1+1 ev kiraladı ,belki o evi satarım dedi çocukları ile görüşüp karar vereceklerdi, kızını bekliyor yurt dışından gelince bir karar verecekler, neyse :)
 
O Çevrimdışı

Ocico 

Aktif Üye
24 Ağu 2021
159
İşte benim de demek istediğim bu, evet devam ediyor, edecek ama gel de bana anlat bunu.Geçenlerde bir arkadaşın hanımı vefat etmişti,evde tüm perdeler çekik ,adam karalıkta oturuyor( bir işi için beni çağırmıştı) "ya bu ne ,aç şu perdeleri ışık girsin ,güneş girsin" dedim, bana "alo sen hayat devam ediyor demeyecekmisin" dedi, ben de "bana ne,senin hayatın ister devam eder istemezsen etmez, etmesini istiyorsan perdelerini açar yarasa gibi yaşamazsın" dedim,önce kızdı bakışından anladım,sonra kalktı perde ve camları açtı.Anladım ki o evde yaşayamayacak belli, ona "istersen yengenin sağlam eşyalarını...." diyerek akıl verdim, şimdi kendisi evi eşyalı kiraya verip kendi de 1+1 ev kiraladı ,belki o evi satarım dedi çocukları ile görüşüp karar vereceklerdi, kızını bekliyor yurt dışından gelince bir karar verecekler, neyse :)
Başı sağ olsun arkadaşınızın Allah sabırlar versin. Zordur eşin ölümü 15 gün önce bir abimiz eşini kötü hastalıktan kaybetti ve o da içine kapandı, yenge her zaman diyordu ''Bu adam önce gitsin ben gidersem bu adam bir yumurta bile kıramaz, bir çay bile demleyemez'' diye. Ama kader işte kendi gitti, aslında abimizin çocukları da var hatta biri de Yalova'da evli iki çocuklu ama gitmeye çekiniyor sanırım, öyle anladım, daha önce bir kez bile çamaşır makinesini çalıştırmamış adam şimdi çamaşır yıkamaya çalışıyor onu da beceremiyor haliyle, tabii bu kadar da olmamalı, erkeklerin de elinden her iş gelmeli yoksa zor yürür bu düzen.
Şöyle bir örnek vereyim, elektrikli süpürgeyi çalıştırmayı bilmeyen adamlar gördü bu gözler, hayatında bir kez bile çalıştırmamış ki süpürgeyi soruyor nasıl çalışıyor bu diye ;)
 
teraspy Çevrimdışı

teraspy 

TFC Team
26 Kas 2018
22,471
65
Başı sağ olsun arkadaşınızın Allah sabırlar versin. Zordur eşin ölümü 15 gün önce bir abimiz eşini kötü hastalıktan kaybetti ve o da içine kapandı, yenge her zaman diyordu ''Bu adam önce gitsin ben gidersem bu adam bir yumurta bile kıramaz, bir çay bile demleyemez'' diye. Ama kader işte kendi gitti, aslında abimizin çocukları da var hatta biri de Yalova'da evli iki çocuklu ama gitmeye çekiniyor sanırım, öyle anladım, daha önce bir kez bile çamaşır makinesini çalıştırmamış adam şimdi çamaşır yıkamaya çalışıyor onu da beceremiyor haliyle, tabii bu kadar da olmamalı, erkeklerin de elinden her iş gelmeli yoksa zor yürür bu düzen...
Evet ,bizim hanım da söyler hep şakayla karışık, daha bu gün yengeme söyledi .Erkeğin geride kalması gerçekten zor ,babamdan biliyorum ki elinden her şey gelirdi rahmetli babamın,ama anılardan dolayı o evde yaşayamayacaksan da zorlamanın anlamı yok ,karanlıkta yarasa gibi yaşamanın da anlamı yok ,tabii herkes için geçerli değil bu,kimisi çok umursamaz anıları kimisinin gözünün önünden gitmez.
 
O Çevrimdışı

Ocico 

Aktif Üye
24 Ağu 2021
159
Evet ,bizim hanım da söyler hep şakayla karışık, daha bu gün yengeme söyledi .Erkeğin geride kalması gerçekten zor ,babamdan biliyorum ki elinden her şey gelirdi rahmetli babamın,ama anılardan dolayı o evde yaşayamayacaksan da zorlamanın anlamı yok ,karanlıkta yarasa gibi yaşamanın da anlamı yok ,tabii herkes için geçerli değil bu,kimisi çok umursamaz anıları kimisinin gözünün önünden gitmez.
Zor dostum zor...

Allah rahmet eylesin babanıza da.Mekanı cennet olsun...

Size ve tüm arkadaşlara iyi geceler, Allah rahatlık versin.
 
Geri
Üst Alt