Ben, hiç kimsenin şiddet yanlısı olmayı severek ve isteyerek kabul edeceğini düşünmüyorum.
Bizlerin insan olarak iki tarafı bana göre.
MEDENİYET ve EĞİTİM ile bastırdığımız vahşi duygularımız sonrası ortaya çıkan İNSAN olan bizler.
Medeni olamayıp üstüne bir de cahil olunca yitirdiğimiz İNSANLIK yüzünden ortaya çıkan hayvan olan bizler..
Eğer yaşadığınız toplumda ve koşullarda o toplumun belirlenmiş kurallarına istisnasız kaidesiz herkesin uyacağına ve uymayanlar ile ilgili adam kayırmadan herkesin aynı kanun maddelerine tabi tutulacağına olan güveniniz tam ise, içiniz kan ağlasa da, kalbinizde olan gidip babanıza bunu yapanın ağzını burnunu dağıtma isteği olsa da, aklınız medeniyeti seçer ve İNSAN olursunuz ve ''Adalet yerini buldu, cezasını aldı'' dersiniz, kısmen içiniz rahat olur.
Bizim toplumumuzda ise eğer infial oluşmamış ise arka kapılar çalışır, göstermelik ifade alınır ve bırakılır, hükmün açıklanması geri bırakılır bla bla. Haber bültenlerine dahi çıkmazdı bu konu eğer twitter ve sosyal mecra olmasaydı. İşte bu nedenle çok zaman HAYVAN olmayı tercih eder hale geliyoruz. Bizler için oturduğumuz yerden haber olarak olayları okumak kolay. Mesela uzman çavuş tarafından dağa kaldırılıp 20 gün boyunca her gün tecavüze uğrayan ve iç organları parçalanan kadının veya onun annesinin yerinde olmayı düşünmek lazım bunları yazarken. O Uzman çavuş göstermelik bir ifade alınması sonrası serbest bırakılıyorsa işte o zaman HAYVAN tarafınız ortaya çıkıyor çünkü İlahi adalet çok geç tecelli ediyor, Medeni adalet ülkemizde zaten işlemiyor. Bu durumda benim de ilk planda içimden geçen elbette bu olur, yani plan yapar, olanakları değerlendirip tüme varım ile uzmanı nerede nasıl indiririm diye düşünmeye başlarım.
Olaya HABER niteliği ile değil gerçek dünya gözü ile bakalım lütfen. Her birimizin Anası Babası Kızkardeşi oğlu kızı vs vs yahu sonuçta İNSAN olduğu için değer verdiği kıymetlileri var, bunların kılına dahi zarar gelse ne hale döndüğünüzü bir düşünün..
Silah araştırmaları yapan birisinin (Ben) artık ülke adaletinden beklentisi kalmamış, olası bir durumda kendi adaletini kendi uygulamayı düşünmeye başlamış demektir daha neyi tartışıyoruz ki biz?
Mesela ben sorayım sevgili
İlteriş Yılmaz , Bizim Hüseyinin kızkardeşine birisi hakeza yanlışlıkla çarşıda yürürken koluna çarpsa ne olur?
İlterişe kesinlikle katılıyorum, İNSAN olan bizlerin kabul edeceği bir durum değil sevgili
ramchomania nın yazdıkları.
Peki ülkedeki adalet anlayışını kabul edebiliyormuyuz?
Ününe
Unvanına
Siyasi kimliğine
Kimin adamı olduğuna
Hangi partiden olduğuna
göre değişik uygulanan bir adalet sisteminin olduğu ülkede bizler İNSAN mı olmalıyız yoksa HAYVAN mı?