79 kuşağı birisi olarak yazmadan geçmeyeyim ...
9 mart 1978,lise son sınıfım(ahlak dersinden 1 yıl sınıfta kalmıştım,4 yıl okudum liseyi),7 arkadaş spor klüpleri hakkında tartışıyorduk ,yer İzmir-Örnekköy.Basit tartışma öyle bir hale geldi ki ,oradan ayrılmak zorunda kaldık ,ben ve arkadaşım mesut .
Ertesi gün okula gittiğimizde duyduklarıma inanamadım,geride kalan ve tartışan 5 kişiden biri bıçaklanarak yaralanmış,işte o an bir daha asla spor konusunda tartışmaya girmedim ,bu yaşımda halen uygularım ,konu açılsa da susarım,tabii "tartışmaya girmeme" konusuna siyaset ve dini de ekledim,aynı gün.
Hatta fark ettiyseniz forumda dahi karışmıyorum ne siyasi ne de dini konulara,çünkü bunun sonu gelmez,bugüne kadar gelmedi,bundan sonra da gelmez.
Bu 3 konunun tartışması asla bitmez,ömür boyu sürer,ömürler varsa göreceksiniz zaten,70 yaşına da gelseniz aynı tartışma devam eder ,ki ben bunu iyiki 18-19 yaşımda öğrenmişim,oğluma da öğrettim,sülale içinde bile hiç tartışmaya girmez ,bir keresinde dayısı"senin fikrin yokmu koçum" demişti ,ben iki kardeşin kavgasına da şahit olmuştum çünkü
79 kuşağı olarak "özellikle" belittiğimi de yazayım,hatta o yıllarda bir düğünde birisi "çırpınırdı karadeniz" istemişti,bilmediğimi söyledim,o da bana "şunu biliyormusun" dedi(sol bir şarkı) ,yine "inan bilmiyorum,sana mevlana çalayım"demiştim,çünkü biliyordum ki düğünü biterecekti aklınca,kavga çıkartıp.Halbuki iki şarkıyı da biliyordum ama ortam olmaynca hiç birini "bilmiyor"dum.
Fazla uzatmayayım, ne demek istediğimi umarım anlamışsınızdır,"spor-siyaset-din" asla tartşılmaz ,tartşıldığında sonu hiç iyiye gitmez,ben gittiğini hiç görmedim dün ve bugün
.
Ayrca lütfen bu mesajıma cevap yazmayın ,yazsanız da, sedece okuyacağımı önceden belirteyim