I
Çevrimdışı
ibrahimykr
Kayıtsız / Doğrulanmamış
merhaba, abilerim bir kız arkadaşım vardı konuya nasıl gireceğim bilmiyorum ama anlatmak istiyorum. Öncelikle bu kızla annem sayesinde tanıştığımı belirtmek isterim. Bundan 4, ay önce annem dayımın karısını aramak isterken adı 'hacer' yanlışlıkla, kız arkadaşım'ın annesi haceri aramış. Hacer teyzegille annemgil, çok eski komşularmış bundan yıllar önce. Uzun süre güzel dostlukları olmuş.. yani onların ailesini çok iyi tanıyorlar, velhasıl kelam annesi sormuş, kız için mi aradın demiş. Annemde o an boş bulunup evet demiş. Kadında, bizim için konuşsunlar demiş. Telefon kapatıldı, sonra Annem bu kıza Facebook'tan istek atmış (not; olayların hiç birinden haberim yok)
İşin ilginç yanı ciddi ciddi evleneceğimizi düşünüyordum hatta benim evliliğimi bu forum görecek diye de durum atmıştım. Vakti zamanı..
kız isteği kabul ettikten sonra. Konuşuyorlar annemle, sonra kız kendisini atıyor. Benim de ciks diye tabir edilen fotoğraflarım atılıyor, kız hoşuna gitmiş demek ki numarasını veriyor. Hah işte tam da bu sırada, şahsına münhasır olan ben devreye giriyorum. Olan-biten bana anlatılıyor ben de konuya iyice hakim olduktan sonra kıza mesaj çekiyorum WhatsApptan. Sohbet güzel ilerliyor. Lakin kızla yan yana gelmemiz gerekiyor çünkü; sanal olması saçmalık diye düşünüyorum. Sohbetten 1,5 hafta sonra, ziyarete gidiyoruz. Lafı güzar yaptığım için özür dilerim. Orada kızla konuşuyorum. Kız bana ; görüşmenin olumlu olduğunu beyan ediyor, ben de olumlu diyorum. Biz yaylada kalıyoruz onlar da yaylada ertesi gün, hanımefendi'yi arabayla alıp bize getiriyorum. Çok güzel geçiyor her şey, film/dizi/ sohbet gırla gidiyor. 3ncü gün sonra eve dönüyorum. Temmuzda ise Mersin tatil planlaması yapıyoruz. Ve bayramda ziyareti iade'ye onlarda gelecekti. Lakin 3 aylık ilişkim bugün bitiyor. Ona girmek istemiyorum. Çünkü; psikolojim acayip derecede bozuldu. Evet yaşım genç. Her şey geçecek, bu işler nasip kısmet lakin bunların hiç biri ve diyecekleriniz beni tenzih etmeyecek. Teselli bulamıyorum! Şunu demek istiyorum. Ailem akrabalarım bu işi oldu diye biliyordu lakin olmadı. Onlar da unutur gider ama ben artık dik durmaktan, insanlara iyiymiş gibi görünmekten, sorun yok demekten bıktım. Ya ben artık güçlü olmak istemiyorum. Diyorlar ki baksana İbrahim'e o ne kadar güçlü bunu hiç sorunsuz atlattı. Ne kadar vakur birisi. Ben cidden yoruldum artık. Çocukluk etmek, ağlamak zırlamak istiyorum. Herkes beni pışpışlasın istiyorum. Ne kadar güçlü görünsemde ben de insanım. Niye böyle oldu anlamıyorum yoruldum bıktım.
Mesaj otomatik olarak birleştirildi:
İşin ilginç yanı ciddi ciddi evleneceğimizi düşünüyordum hatta benim evliliğimi bu forum görecek diye de durum atmıştım. Vakti zamanı..
