Evlilik hakkında

Yaş 27, Ekim'de 28 geleceğim, evlenmeyi düşünüyorum lakin halen erken diye düşünüyorum. Şimdi bana kızanlar olacak hak verenler olacak. Kısaca; korkuyorum açık ve net diyorum. Evlenme kararı aldığınızda ve evlilik olaylarına giriştiğinizde nasıl duygularınız vardı. Bu foruma sorma nedenim belli.

Yaşını almış, görmüş geçirmiş, abilerimiz var yaşlarını başlarını almışlar. Onlara danışmak fikir edinmek için sorabileceğim yegâne site burası diye düşünüyorum. Çünkü; çoğu üyenin yaş oranı yüksek. Burada ki ortamı, insanları her zaman ama her zaman beğenmişimdir. Belli bir yaşın üstünde olan abilerle sohbet etmek, engin tecrübelerini dinlemek her zaman insan bir şeyler katar.

Şimdi abilerim, velhasıl kelam. Benim böyle bir düşüncem var. Hamdolsun işim gücüm, evim var lakin birikimim yok. Onu diyeyim böyle bir işe gireşeceğim. iş derken (yaş geçiyor) diye değil hayatıma farklı bir yön vermek merdiven basamaklarını tırnanmak istiyorum. 'yuva kurmak' istiyorum. Belirli bir yaşa eriştim. Ama korkularım var. Ülke hakkında, öyle bir çocuk yapıp onu ortada bırakmak, hayatını karartmak istemiyorum. Her yeni doğan çocuk bu ülkenin kaderini değiştirmede rol oynar bunlar bizim geleceğimizdir.. başı boş bırakılan çocuklar ise bu ülkeye zarar diye düşünüyorum. İyi bir evlat yetişmek bu ülkeye en büyük görevimiz diye düşünüyorum

Bunu başarabilir miyim, evlilik denen yüksek olguyu kaldırabilir miyim, hem maddi/manevi bu gücü kaldırır mıyım şüphelerim var. Bunları düşünmeden alır kızı basar nikahı 2.3 çocuk doğurtur saçma sapan bir hayat bırakmak istemiyorum.. bu bence günah, ve doğru değil.

Şimdi; siz nasıl bir yol izlediniz. Neler yaptınız? Tamam, söz/tatlı/nişan/ adetlerimiz var bunları biliyorum. Ama o evlilik evresinde gezegene nasıl bir çocuk getirilir.

Ve nelere dikkat etmeliyim, ve eşya sürecin de burada ki abilerimin yorumlarını hep dikkate alacağım aslında bu konu çok uzun ama kısa kesmek istedim.

Bi de mevzu doğru eş olayından geçiyor. Doğru insanla alayına gidersinde yanlış insanla ne kadar paran pulun olursa olsun tırt olur.

Kafanın uyacağı birini bulduysan hiç kaçırma. Çünkü yaş geçtikçe beklentiler, istekler artıyor, haliyle beğenmemezlik, kestirip artma da artıyor.
32 yaşındayım, 24ünde evlendim. Kafamın uyduğu, huzurlu hissettiğim için evlendim. Aynı şekilde eşim de sondan görmeler gibi maddiyata dayalı bir kafa yapısında olmadığından etkilendim (gün yapıp gösteriş yapan kadınlar gibi olmadığından). Evlenirken ailesi birşey dayatmadı da, ev ekonomisi odaklı yaklaşımı da eşimin beni etkilemişti. Yeni düzdüğüm eve gelmişti eşim sadece yatak odası ve buzdolabı almıştık. Zamanla oldu geri kalanı. Eve yatırım yapmayınca da gezerek kendimize yatırım yapabildik. Geçen sene çok şükür ev aldık ve salon takımı ve yemek takımı 8 sene sonra aldık.
Yeri geldi otelde kalarak gezdik yeri geldi arabada kalarak Avrupa'yı gezdik defalarca. Uyumlu olması sayesinde de sevdiğim şeyleri yapabilmeye devam edebildim. Başkası olsa takıntıları olur, konforunu bozmak istemez, böyle olunca 1-2 şehir görüp gelecekken, eşimin uyumu sayesinde onlarca şehir ülke köy görebildik, kamp yapabildik vs. Kafa uyumu önemli gerçekten.

Öte yandan korkularda da çok haklısın. Tek bir hata tüm mal varlığına mal olabilir. Arkadaşlarımızı tanıştırdık, evlendiler ve 1 sene sonra boşandılar maalesef. Neyseki nafakasız kurtuldu.

Hobiler aynıysa, sevgi saygı varsa zaten zor koşullara dayanılır. Çocuk konusunda ben de aynı düşünüyorum. Ama bakıyorum ben 1 tane çocuğun geleceği konusunda çekincelerim varken millet 3er 5er yapıyor yarınını düşünmeden (istisnalar hariç) . Bu da maalesef ülkemizin eğitim seviyesinin göstergesi, ailede başlayan eğitim verilemeyince teksasa dönüyor sokaklar (tekrardan istisnalar hariç) .

Korkacağın tek şey evleneceğin insanı tam tanıyamamak olsun. Bunda gerçekten sorun yoksa, kendini kandırmıyorsan başka hiçbir şeyden korkma. Emin ol bekarken girişmekten korktuğun, risk almadığın her şeye dalar ve azıcık kafa çalışıyorsa başarılı olursun. Eş olarak seçtiğin kişi doğruysa keşke daha önce evlenseydik diyeceksiniz. Ama ana kural armutun sapına üzümün çöpüne takılmayacaksın, bunu unutma.

Kafama uyduğunu düşünüyorum ama abiler şöyle bir durum var. Evlenince her şey aynı gitmiyor. Normalde çok iyi anlaşılan ilişki gün geçtikçe veya iş ciddiye binip aynı yastığa baş koyunca farklı durumlar oluşuyor. Bir sürü anlaşmazlık oluyor. Ölü doğuyor ilişki bundan korkuyorum. Şimdi mutlusun ama evlenince işler yolunda gitmeyince hayat çekilmez bir hal alabilir diye düşünüyorum.

Kafamda bir ton düşünce var, çokta takmak istemiyorum. Bir çılgınlık yapıp evlenmek istiyorum. Ne önünü ne sonunu düşünmeden. Ya sonra ne olacak deyince dur hele yiğidim diyorum. Kararsızlık çok kötü bir durum. Mesala her erkek evliliği kaldıracak değil. Her kadın evliliği kaldıracak değil. Ben kaldırabilir miyim?

Şuan ki rahatım aynı olmayacak, ama şunu dersiniz; sevince her şey olur, her şey idare edilir sizce edilir mi? Ya edilmezse ne oluyor çekilmez bir hal alıyor. Sonra o soğuk mahkeme duvarları ve nafaka, ve hayatın kararması. Dönüşü zor bir yol oluyor.

Peki bu zenginlerz ünlüler nasıl evlenio boşanıyorlar. Onlar nasıl geçmiyor bu aşamadan!? Sonunu düşünüyorlar para mı yani sorunları çözen?

ibrahimykr1' Alıntı:

Kafama uyduğunu düşünüyorum ama abiler şöyle bir durum var. Evlenince her şey aynı gitmiyor. Normalde çok iyi anlaşılan ilişki gün geçtikçe veya iş ciddiye binip aynı yastığa baş koyunca farklı durumlar oluşuyor. Bir sürü anlaşmazlık oluyor. Ölü doğuyor ilişki bundan korkuyorum. Şimdi mutlusun ama evlenince işler yolunda gitmeyince hayat çekilmez bir hal alabilir diye düşünüyorum.

Kafamda bir ton düşünce var, çokta takmak istemiyorum. Bir çılgınlık yapıp evlenmek istiyorum. Ne önünü ne sonunu düşünmeden. Ya sonra ne olacak deyince dur hele yiğidim diyorum. Kararsızlık çok kötü bir durum. Mesala her erkek evliliği kaldıracak değil. Her kadın evliliği kaldıracak değil. Ben kaldırabilir miyim?

Şuan ki rahatım aynı olmayacak, ama şunu dersiniz; sevince her şey olur, her şey idare edilir sizce edilir mi? Ya edilmezse ne oluyor çekilmez bir hal alıyor. Sonra o soğuk mahkeme duvarları ve nafaka, ve hayatın kararması. Dönüşü zor bir yol oluyor.

Peki bu zenginlerz ünlüler nasıl evlenio boşanıyorlar. Onlar nasıl geçmiyor bu aşamadan!? Sonunu düşünüyorlar para mı yani sorunları çözen?

Genişletmek için tıkla ...

İllaki sevgililik dönemiyle evlilik dönemi aynı değil. Evi geçindirme derdi var herşeyden önce. Sevdiğin anlaştığın insanla bir aradaysan rahatında bir değişiklik olmaz. Birlikte birşeyler yaptığınız vakit olduğu kadar kafanızı dinlediğiniz kendinize vakit ayırdığınız vaktinizin de olması lazım. Maalesef Türkiye'de herşeyin cılkını çıkarttıkları ve birbirlerinin hayatlarına aşırı karışma sonucunda mutsuzluklar yaratılıyor. Çoğu kişi özellikle eskiler güç savaşı olarak görüyor ama birlikte yaşam kalitesini yükseltme olmalı amaç. Yoksa herşey boş.

Anlaşıp anlaşamayacağını da şöyle anlarsın. Bir söz vardır bir insanı ya yemekte ya yolculukta tanırsın diye. Gerçekten de öyle. Sevgililik döneminde kısa süreli görüşmelerde gerçek yüzünü göremezsin ama uzun bir seyahatte birlikte olunca yapmacıklık varsa illaki bir noktada ortaya çıkar, kimse uzun süre yüzünü saklayamaz çünkü.

Eketen'in dediği çok doğru. Eğer mutlu olacağın bir ilişkiyse keşke daha önce evlenseymişim dersin. Öteki türlü de keşke evlenmeseydim. Zaten ilişkisi iyi olmadığını düşündüğüm çiftler hemen çocuk yapıp çocuğu bir yara bandı gibi kurmaya çalışıyor ve bu çiftler eşleri yerine çocuklarını daha çok benimsiyor benim gördüğüm kadarıyla.

ibrahimykr1' Alıntı:

Kafama uyduğunu düşünüyorum ama abiler şöyle bir durum var. Evlenince her şey aynı gitmiyor. Normalde çok iyi anlaşılan ilişki gün geçtikçe veya iş ciddiye binip aynı yastığa baş koyunca farklı durumlar oluşuyor. Bir sürü anlaşmazlık oluyor. Ölü doğuyor ilişki bundan korkuyorum. Şimdi mutlusun ama evlenince işler yolunda gitmeyince hayat çekilmez bir hal alabilir diye düşünüyorum.

Kafamda bir ton düşünce var, çokta takmak istemiyorum. Bir çılgınlık yapıp evlenmek istiyorum. Ne önünü ne sonunu düşünmeden. Ya sonra ne olacak deyince dur hele yiğidim diyorum. Kararsızlık çok kötü bir durum. Mesala her erkek evliliği kaldıracak değil. Her kadın evliliği kaldıracak değil. Ben kaldırabilir miyim?

Şuan ki rahatım aynı olmayacak, ama şunu dersiniz; sevince her şey olur, her şey idare edilir sizce edilir mi? Ya edilmezse ne oluyor çekilmez bir hal alıyor. Sonra o soğuk mahkeme duvarları ve nafaka, ve hayatın kararması. Dönüşü zor bir yol oluyor.

Peki bu zenginlerz ünlüler nasıl evlenio boşanıyorlar. Onlar nasıl geçmiyor bu aşamadan!? Sonunu düşünüyorlar para mı yani sorunları çözen?

Genişletmek için tıkla ...

Kardeşim sen biraz daha bekle. Çılgınlık falan o iş yaş.

ibrahimykr1' Alıntı:

Kafama uyduğunu düşünüyorum ama abiler şöyle bir durum var. Evlenince her şey aynı gitmiyor. Normalde çok iyi anlaşılan ilişki gün geçtikçe veya iş ciddiye binip aynı yastığa baş koyunca farklı durumlar oluşuyor. Bir sürü anlaşmazlık oluyor. Ölü doğuyor ilişki bundan korkuyorum. Şimdi mutlusun ama evlenince işler yolunda gitmeyince hayat çekilmez bir hal alabilir diye düşünüyorum.

Kafamda bir ton düşünce var, çokta takmak istemiyorum. Bir çılgınlık yapıp evlenmek istiyorum. Ne önünü ne sonunu düşünmeden. Ya sonra ne olacak deyince dur hele yiğidim diyorum. Kararsızlık çok kötü bir durum. Mesala her erkek evliliği kaldıracak değil. Her kadın evliliği kaldıracak değil. Ben kaldırabilir miyim?

Şuan ki rahatım aynı olmayacak, ama şunu dersiniz; sevince her şey olur, her şey idare edilir sizce edilir mi? Ya edilmezse ne oluyor çekilmez bir hal alıyor. Sonra o soğuk mahkeme duvarları ve nafaka, ve hayatın kararması. Dönüşü zor bir yol oluyor.

Peki bu zenginlerz ünlüler nasıl evlenio boşanıyorlar. Onlar nasıl geçmiyor bu aşamadan!? Sonunu düşünüyorlar para mı yani sorunları çözen?

Genişletmek için tıkla ...

Bu yorumundan sonra seçtiğin kişinin doğru kişi olduğundan şüpheliyim. İyi biri demiyorum doğru kişi diyorum, buna dikkat. Doğru kişi başkaları için kötü bile olsa senin için mükemmel olur.

Her durum her şart her hikaye çok farklı. Hepsi için tek bir formül olduğunu düşünmemekle beraber naçizane tavsiyem çocuk için acele etmeyin.

Evliliğin kendinde bir sürü bilinmez varken çocuk başlı başına ayrı mevzu. Çocuğunuz olduğunda ömür boyu ayrılamayacağınızı da unutmayın (boşansanız bile). Bu dünyada bir insanın hayatı boyunca anne ve babası olacaksınız çünkü.

eketen' Alıntı:

Bu yorumundan sonra seçtiğin kişinin doğru kişi olduğundan şüpheliyim. İyi biri demiyorum doğru kişi diyorum, buna dikkat. Doğru kişi başkaları için kötü bile olsa senin için mükemmel olur.

Genişletmek için tıkla ...

Kendisinin de doğru kişi olmayabileceğini düşünüyor sanırım.

Ben uzun yıllar yalnız yaşadım. En korktuğum da bu yalnızlığımı özler miyim olmuştu. Yapışık ikiz gibi olmaya da gerek yok arada kendime alan yaratmaya çalışıyorum. Her türlü bir şeyler gidiyor yerine yeni şeyler geliyor.

Evlilik bir defa değil her sabah uyandığında yine yeniden aldığın bir karar bunu da unutmamak gerek.

Önce şunu bilmek lazım.
İnsan tabii ki değişir çünkü arkadaşlık, sevgililik, söz, nişan ve evlilik hepsi ayrı aşamalar.
Sevgili olduğun gibi evlilik devam etmez.
Herşey değişiyor.
Sevgili beklentisi farklı, evlilik beklentisi farklı.
Bana göre evlilik 35 yaşından önce olmamalı.
En az 3 yıl nişanlı kalınmalı ki birbirinizi tam tanıyın.
Evlilik'de minimum %80 ortak düşünceler olmalı.
Yoksa yürümez.